Nie wiem, jak Szekspir to zrobił, ale dramat trzymał mnie cały czas w napięciu, chociaż przecież wiedziałam, co i kiedy się stanie. Ekscytujące było odkrywanie, co takiego tkwiło w opisywanych ludziach, że zdecydowali się oni na popełnienie zbrodni. Jest to dramat o mechanizmach władzy, ale też i o psychice ludzkiej, o pysze, ambicji, determinacji, bezwzględności itp. kwestiach. Tak było tysiące lat temu, setki lat temu i tak jest teraz, tylko że obecnie aby kogoś wyeliminować z polityki czy utrącić ze stanowiska, nie musi już dochodzić do zabójstwa.
Jak to się stało, że Cezar zaszedł tak wysoko? Z pewnością był to zespół czynników, ale odwaga była jednym z nich, nie chował głowy w piasek, stawiał czoło niebezpieczeństwu, gdy pojawił się problem , to go rozwiązywał. Stwierdził
„Zagrożenia
Z reguły czają mi się za plecami;
Kiedy twarz ujrzą, znikają bez śladu”.
Niejednokrotnie przewija się tu motyw odwagi, połączonej z siłą ducha „Nic się nie oprze naporowi ducha”.
Kasjusz z przyganą ,pouczał Kaskę:
„Nie masz w sobie
Znamionującej Rzymianina iskry
Życia – lub nie chcesz jej ujawnić. Bledniesz,
Oczy w słup stawiasz, wyolbrzymiasz grozę,
Sam się wręcz wprawiasz w stan trwogi na widok
Wybryków niebios.”
Dlaczego Cezar nie przewidział, że może dojść do zamachu na jego życie? Dlaczego się nie zabezpieczył? Dlaczego nie posłuchał ostrzeżeń? Były i przepowiednie i znaki ostrzegawcze. Jego żona, Kalpurnia, powiedziała mu:
„Zadufanie
Nie daje dojść do głosu twej mądrości”
Antoniusz przedstawiony jest jako szalenie inteligentny i ambitny, ale jednocześnie przebiegły, bezwzględny i fałszywy i właśnie te cechy pozwoliły mu na zdobycie i utrzymanie władzy. Przykładowo czym się kierował, obsadzając stanowiska:
„Lepidusowi po to powierzamy
Ważne urzędy, by na jego głowę
Spadał gniew ludu po naszych decyzjach.
Brzemię to jednak będzie za nas dźwigał
Jak osioł dźwiga złoto: ledwie żywy”
A co robić, aby uzyskać poparcie tłumu? Warto do ekipy, która ma zamiar coś zrobić, dokooptować kogoś, kto cieszy się poważaniem. Spiskowcy przed zabójstwem, gdy wszystko było już ustalone, pomyśleli, aby mieć po swojej stronie Cycerona. Bynajmniej nie po to, aby korzystać z jego mądrości. Po prostu dlatego, że będzie to dobrze wyglądać.
„Tak, on się przyda: srebro jego włosów
Kupi nam respekt, a naszym działaniom -
Głosy poparcia. Wszyscy będą mówić,
Że jego mądrość wiodła nasze dłonie.”
Szekspir miał pełną świadomość tego, że władza zmienia ludzi. Brutus myśląc o Cezarze, rozważał, „Pytanie, jak tron odmieni w nim naturę”.
Czytając Szekspira, odnoszę wrażenie, że im człowiek jest straszy, tym więcej z niego rozumie i tym bardziej go docenia. Warto go i czytać i odświeżać te utwory, które już się zna.
10/10
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz