poniedziałek, 23 stycznia 2017

Stephen King „Lśnienie” – audiobook czyta zespół aktorów

Audiobook Lśnienie  - autor Stephen King   - czyta zespół aktorów

 
     „Lśnienie” znane jest powszechnie jako jedna z najbardziej popularnych powieść  S. Kinga, a także jako nakręcony na podstawie książki film Stanleya Kubricka z Jackiem Nicholsonem. Jest to opowieść o małżeństwie, które wraz z dzieckiem spędza zimę w ekstremalnie wysoko położonym w górach, ekskluzywnym hotelu „Panorama”.  Głowa rodziny,  Jack Torrance,  niepijący alkoholik i niespełniony pisarz, przyjął tam posadę dozorcy, a ponieważ hotel był czynny tylko w okresie letnim, zimą rodzina miała tam być jedynymi lokatorami. Poprzedni dozorca nie wytrzymał samotności i zamordował swoje córeczki i żonę, potem zaś popełnił samobójstwo.  Wendy Torrance szybko zorientowała się, że miejsce źle wpływa i na  syna i na męża.  Mąż zaczął zachowywać się, jakby  ponownie pił, chociaż nie było tam alkoholu, a także  jakby wariował, a u syna jeszcze bardziej, niż wcześniej, uwidoczniły się zdolności paranormalne np. widział wydarzenia, które już wcześniej miały miejsce.

       Znaczną cześć książki i chyba zarazem najbardziej interesującą zajmują opisy tych zdolności małego Danny`ego. Matka boi się ich, ojciec też , aczkolwiek ojca one coraz bardziej denerwują. W powieści występuje też kucharz - Dick, który w lecie pracował w hotelu i który też ma takie zdolności.  Nie wiadomo do końca , co to jest, czy intuicja, czy jasnowidzenia, czy telepatia, czy sygnały podświadomości, czy wszystko razem wzięte, a  może coś jeszcze. We fragmentach z  Dickiem on sam się zastanawia, co to jest, że np. on wyczuwa, że stało się lub stanie się coś strasznego. Na swój własny użytek  uznał on, że osoby, które coś takiego mają, lśnią jakby, jedni bardziej , drudzy mniej, a niektórzy nie wiedzą o tym, że lśnią. Jest też fragment , w którym autor jednoznacznie wskazuje, że każdy ma dostęp do takiej wiedzy paranormalnej , tylko mało kto z tego korzysta. Stąd też wziął się tytuł – „Lśnienie”.


      King w każdej książce doprowadza czytelnika do strachu, a doskonale wie, czego ludzie się boją. Lista ludzkich najpopularniejszych fobii pokrywa się ponoć z tematami powieści Kinga. Z reguły boimy się wielkich domostw, w których działo sie wiele różnorakich rzeczy. A w „Panoramie” miały miejsce i zabójstwa  i zwykłe zgony. Podświadomie boimy się duchów, np. zamordowanych ludzi, które mogą gdzieś krążyć w pobliżu miejsca zbrodni. I tutaj właśnie też nie do końca wiadomo, czy Jackowi lub Danny`emu ukazują się duchy, czy może im się to wydaje. Ale bać się można.

   Ludzie boją się też , że coś złego stanie się im bliskim. I nie chodzi tylko o lęk przed chorobami. W książce powoli Jack zaczyna zmieniać się w niemal obcą osobę . Rodzina zaczyna się go bać, boją się, że zrobi im cos złego. To równie koszmarne, jak i choroba. Niby bliski, a zarazem obcy.


       Podczas słuchania porównywałam nieświadomie książkę do filmu. Są zmiany, nawet i dotyczące zakończenia, ale i książka i film są rewelacyjne. Dla mnie jest to najlepsza książka Kinga, pod płaszczykiem duchów podejmująca temat i zdolności paranormalnych i niezwykłych mocy, np. intuicji czy podświadomości, tkwiących w człowieku. Książka czytana jest przez wielu aktorów. W roli narratora występuje geniusz audiobooków, Krzysztof Gosztyła. Jackiem jest Adam Woronowicz. I on miał chyba najtrudniej, bo każdy, kto oglądał film,  pewnie tak, jak  ja, porównywał go do Jacka Nicholsona. I Woronowicz nie ma się czego wstydzić. Postać dozorcy w książce jest bardziej rozbudowana , niż w filmie. W filmie w pierwszych scenach, gdy Jack zaczął wariować, widać w mimice Nicholsona i w błysku w oku, że coś dzieje się z nim złego. Woronowicz podszedł do tego inaczej.  Gdy czyta on to, co myśli Jack, czyta to głosem jednoznacznie wskazującym na obłęd bohatera. Ale gdy za chwilę Jack mówi coś do żony czy synka, nie ma żadnego śladu po obłędzie, głos jest całkowicie normalny. I jest to przerażające. Jack  zwariował  zanim jeszcze żona to spostrzegła, zachowywał się początkowo jak normalny człowiek, a już w środku było z nim bardzo nie w porządku. Po zewnętrznym zachowaniu nie można było się domyślić, że w jego umyśle zrodził się już plan zbrodni. Gosztyła, Woronowicz i Bonaszewski (jako kucharz Dick) są rewelacyjni. Jedyne co  nie do końca mi się podobało, to Agata Kulesza jako Wendy Torrance. Wendy była bardzo młodą kobietą, niesamodzielną i  uzależnioną od męża. Kulesza ma prawie 50 lat i jako dwudziestolatka nie jest przekonująca. Ale to drobiazg i nie wpływa na ocenę całości , która może być tylko jedna. Audioobok zawiera i muzykę i efekty specjalne. Rewelacja.

 6/6   

   

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz